அன்பு

 அன்பு என்பது ஒரு அற்புதம்,

அனைவரும் அறிந்திடும் களிப்பு மழை.

சொர்க்கம் காணாமல், என்னை விட்டுச் செல்ல,

சிறகுகள் மெல்ல உன்னை இழைக்கும்

அன்பின் அர்த்தம் அறியாத நொடி இல்லை

அலைகடல் போல் ஆழமாய் நீந்தும் உணர்வு.

நம்பிக்கை நாணலில் நின்றதொரு தீபம்

நாளும் பொழுதும் ஜொலிக்கும் ஒளியாகும்.


நீ என்னை அள்ளும் ஒளிக்கதிர்

நிஜத்தில் நிழலாய் என்னை தழுவும்

சிவப்பு மலரில் உந்தன் நினைவு

சிறு புழு கூட உந்தன் சுவாசம் பேசும்.





காதலின் கதை தொடங்கிய பின்னாலும்

அன்பு என்றொரு துருவம் இருக்கின்றது.

காலம் கடந்து நின்றிடும் உறவுகளால்

நீயும் நானும், அன்பின் காவியம்.


அன்பே ஆயுள் நீந்தும் கவிதை

அணைத்து வைக்கும் இருள் வெட்டும் ஒளி.

நினைவுகளின் நதி சூழ்ந்திட

நெஞ்சம் நிரம்பும் குளிர் நீ.



அன்பின் ஆசைகள் ஆயிரம்

அசைவில்லா சிறகு போல நீ.

என்னைச் சுற்றி இழைக்கும் பரிசு

எப்போதும் எங்கும் நிழல் போல நீ.


வண்ணம் உந்தன் கண்கள் என

வாழ்வின் சுவை உந்தன் விழி.

அன்பு மொழி உந்தன் நினைவுகள்

அனுப்பும் தோழி உந்தன் சிரிப்பு.


சொல்ல முடியாத சொற்களில் உன் உதிரம்

உயிரோடு நெருக்கமாய் முழு மொட்டென்று.

நிலவை தாண்டி நிழல் கூடும் வரை,

நெஞ்சினில் நீந்தி வாழும் என் கனவின் மூச்சு.

மெல்லிய வார்த்தைகளில் வாழும் காதல்

மறந்திடாதே  நீயும் நானும்.

எப்போதும் என்னை தழுவும் காதல்

எண்ணங்களை தாண்டி  என் உயிர் பாசம்.

Comments

Popular posts from this blog

செயற்கை புன்னகை

மழலை.

அவனைக் கண்டதும்......