**** Tamil quotes ****

  சினம் கூட   பெருகி வரும்   புன்னகை பிஞ்சில்!   உற்சாகம் கூட   சரிந்து விடுகிறது   குழந்தையின் கோபத்தில்!   விரக்தி கூட   அழுகையை காண்கையில்   காணாமல் போகிறது!   கனவுகள் கூட   நனவாகும்   மழலையின் கூக்குரலில்! சோர்வு கூட   தொலைந்து போகிறது   அழகு தழுவும் கண்களில்!   முடிவுகள் கூட   மென்மையான   குழந்தையின் ஓசையில்! அர்த்தங்கள் கூட   தொலைந்து விடுகின்றன   அதிகாரபூர்வமான உறவுகளில்!  

  உன் பெயரைச் சொல்லி   சிரிக்கின்றன நிமிடங்கள்,   அதன் ஒலியில்   என் மனம் உடைந்து   உன் வருகைக்காகக் காத்திருக்கிறது. உன் தெய்வீகப் பாதங்கள்   நினைவின் வழியாக   என் பக்கம் வருமோ என   காற்று திசையைக் கேட்டு   விண்ணில் பார்வை செலுத்துகிறேன். மழைத்துளிகள் எல்லாம்   உன் நினைவுகள் மண்ணில் விழுந்து   புரழ்வதுபோல் நானும்   உன் அன்பின் தரிசனத்திற்காக   மண்வழியாகவே சென்று கொண்டிருக்கிறேன். பிரிவு என்னும்   துயரத்தின் சாயலே   உன் பாசத்தின் நிறமாக   எனை நிரப்புகிறது,   அவனது அழகிய முகம்   அழகாய் காட்சியளிக்கிறது. உன் முகத்திலே   என் நெஞ்சம் தஞ்சமடைய   நட்சத்திரங்களின் ஒளியில்   எனது மனசு நிழலாடுகிறது,   நீ திரும்பி வருவாய் என்று எப்போதும் உனை எதிர்பார்க்கிறேன். நீ விலகிச் சென்ற பின்னும்   உன் சுவடுகள் மட்டும்   வீட்டின் ஒவ்வொரு மூலையும் தழுவுகிறது,   உன் சிரிப்பின் இசை மட்டும்   என் காதுகளின் ஓரமாக   சிறகடித்துப் பறக்கிறது. இரவில், விண்ணில்   நட்சத்திரங்களைக் கண்டு   உன்னைக் கற்பனை செய்ய,   அந்த நட்சத்திரங்களும்   உனக்காக புன்னகைக்கின்றன. நமக்கிடையில் உள்ள   இந்த வெற்றிடத்தின் உள்ளே   நினைவுகள் ம

 அன்பு என்பது ஒரு அற்புதம், அனைவரும் அறிந்திடும் களிப்பு மழை. சொர்க்கம் காணாமல், என்னை விட்டுச் செல்ல, சிறகுகள் மெல்ல உன்னை இழைக்கும் அன்பின் அர்த்தம் அறியாத நொடி இல்லை அலைகடல் போல் ஆழமாய் நீந்தும் உணர்வு. நம்பிக்கை நாணலில் நின்றதொரு தீபம் நாளும் பொழுதும் ஜொலிக்கும் ஒளியாகும். நீ என்னை அள்ளும் ஒளிக்கதிர் நிஜத்தில் நிழலாய் என்னை தழுவும் சிவப்பு மலரில் உந்தன் நினைவு சிறு புழு கூட உந்தன் சுவாசம் பேசும். காதலின் கதை தொடங்கிய பின்னாலும் அன்பு என்றொரு துருவம் இருக்கின்றது. காலம் கடந்து நின்றிடும் உறவுகளால் நீயும் நானும், அன்பின் காவியம். அன்பே ஆயுள் நீந்தும் கவிதை அணைத்து வைக்கும் இருள் வெட்டும் ஒளி. நினைவுகளின் நதி சூழ்ந்திட நெஞ்சம் நிரம்பும் குளிர் நீ. அன்பின் ஆசைகள் ஆயிரம் அசைவில்லா சிறகு போல நீ. என்னைச் சுற்றி இழைக்கும் பரிசு எப்போதும் எங்கும் நிழல் போல நீ. வண்ணம் உந்தன் கண்கள் என வாழ்வின் சுவை உந்தன் விழி. அன்பு மொழி உந்தன் நினைவுகள் அனுப்பும் தோழி உந்தன் சிரிப்பு. சொல்ல முடியாத சொற்களில் உன் உதிரம் உயிரோடு நெருக்கமாய் முழு மொட்டென்று. நிலவை தாண்டி நிழல் கூடும் வரை, நெஞ்சினில் நீந்தி வா

 தருணம் கொண்ட சூரிய ஒளி பரிமாணங்களை உருவாக்கி பாறைகளின் நிழலோடு ஆடல் பிரபஞ்சத்தின் விளக்கமானது. மலைகள் உன்னத காட்சிகள் மகிழ்ச்சி வெளியில் மயங்கியவாறு   மழை பெய்து மண்ணில்   பரந்த பரப்பில் சிதறும் புனிதம். நகரத்தை கடந்து புல்வெளி   அந்த அமைதி எனக்கே அன்பு அளிக்கின்றது.  இயற்கையின் மயக்கம்  மழையின் மெல்லிய கசிவு  என்றும் நலம்தருவதாய் மணம் தருகிறது. பறவைகள் பறக்கும்போது   மூலிகைகளின் வாசனை பரவுகிறது   அந்தப் பசுமை செடியின் கீற்றுகள்   மொழியில் எழுதும் இயற்கையின் கவிதை.

  சுருக்கம் விழுந்த அம்மாவின் கைகளில் உலகம்  மஞ்சள் மை போல அழகாய்.   கடந்து வரும் காலங்கள்   அவள் அன்புடன் சேர்க்கபடுகின்றன. உயிரின் முதல் அசைவில் அவள் கொடுத்த துயரமும் தந்த தாய் அடிப்படையில் என் நெஞ்சில் மெதுவாக கைவிடப்படுகிறது. அவள் சொல்கிற வார்த்தைகள்  தருமத்தின் பிளவுகளால்   என் எண்ணங்களை நனைப்பது போல என் வாழ்வில் ஓர் செருக்காக மாறும். அவள் புனிதம்   நினைவுகளை ஒளிர்க்கும் வெளிச்சம்   என் இவ்வுலக வாழ்வின்   அம்மா நீ ஒரு அதிசயம். அவள் அன்பு எங்கு சென்றாலும்   என் பின்னணி உறுதியாக உள்ளது  அம்மா உன் பாசம் என்றும்  என் வாழ்க்கையின் நிலையான பாட்டாக நிற்கும்.